Melalui Falsafah
Pendidikan Islam, Timur Dan Barat, saya telah menganalisis dan mendapati bahawa
sememangnya falsafah pendidikan di Malaysia telah digubal berlandaskan ideologi negara hasil
daripada cetusan idea daripada FALSAFAH PENDIDIKAN ISLAM seperti dibawah
:
“ Pendidikan Islam adalah satu usaha yang berterusan untuk menyampaikan
ilmu, kemahiran dan penghayatan Islam berteraskan al-Quran dan As-sunnah bagi
membentuk sikap, kemahiran, keperibadian dan pandangan hidup sebagai hamba
Allah yang mempunyai tanggungjawab untuk membangunkan diri, masyarakat, alam
sekitar dan Negara ke arah mencapai kebaikan di dunia dan akhirat “
Jelaslah
di sini bahawa, kita telah mencedok sebahagian besar daripada ideologi ahli
falsafah Islam sehingga terbentuknya falsafah pendidikan yang ada di Malaysia
sekarang. Oleh yang demikian, dapatlah
dibuktikan bahawa falsafah pendidikan Islam telah memberi impak serta kesan yang besar terhadap perkembangan
pendidikan di Malaysia.
Seterusnya,
kita lihat dari sudut pandangan barat pula. Sejauh manakah pendidikan di
Malaysia melihat Falsafah Pendidikan Barat sebagai satu ikutan atau
‘role model’ untuk dikembangkan?
Pendidikan di Malaysia merupakan ‘suatu usaha
yang berterusan’ di mana pernyataan diambil ini daripada pendapat tokoh
Barat iaitu John Jacques Rousseau (1712-1778) yang menyatakan bahawa pendidikan
merupakan satu proses berterusan yang bermula semasa kecil.
Pendidikan di Malaysia yang mengutamakan aspek
JERI merupakan implikasi daripada pendidikan barat hasil daripada penjajahan
British suatu masa dahulu. Tenaga pengajarnya terdiri daripada pegawai
British. Mereka telah membawa masuk unsur-unsur yang terdapat dalam
pendidikan Barat seperti perenialisme, essensialisme, progresivisme dan
rekonstruktivisme.
Unsur perenialisme telah dapat dilihat dalam
pendidikan di Malaysia melalui mata pelajaran kesusasteraan Melayu di mana
pelajar mengkaji karya-karya yang dihasilkan oleh sasterawan negara.
Selanjutnya,
kita beralih kepada Falsafah Pendidikan Timur pula. Falsafah timur ini sebenarnya bertujuan untuk
mencapai kebijaksanaan, mengekalkan struktur kekeluargaan, menggubal
undang-undang dan memenuhi kehendak sosial dan ekonomi.
Pendidikan di China menyatakan bahawa guru
merupakan fasilitator dan penyampai ilmu yang mahir. Begitu juga di India yang menekankan peranan
guru sebagai fasilitator dan pemangkin bagi menggerakkan perbincangan murid
serta menjadi penjana idea yang kreatif dan bernas dalam kalangan pelajar. Oleh
sebab itu, pendidikan sekarang bukan sekadar berpusatkan guru sebaliknya boleh
berpusatkan pelajar. Guru bertindak sebagai rujukan pelajar sekiranya mempunyai
masalah. Hal ini bagi memastikan proses
pengajaran dan pembelajaran merupakan proses komunikasi dua hala dan berkesan.
Abdul
Rahman Aroff dan Zakaria Kasa (1994) merumuskan bahawa falsafah pendidikan di
Malaysia sebenarnya dikenali sebagai falsafah eklektisisme, iaitu sesuatu
falsafah yang dicipta tersendiri daripada pelbagai falsafah yang sedia ada. Saya
bersetuju dengan pendapat ini kerana pendidikan di Malaysia dipengaruhi oleh
Falsafah Pendidikan Kebangsaan yang dicipta sesuai mengikut acuan rakyat Malaysia sendiri
berdasarkan falsafah-falsafah yang sedia supaya hasrat rakyat Malaysia ke arah
kecemerlangan pendidikan dapat menjadi kenyataan.
Kesimpulannya, dapatlah dirumuskan bahawa sememangnya implikasi falsafah
pendidikan Timur, Islam dan Barat sememangnya membawa impak kepada perkembangan
pendidikan di Malaysia. Sejarah pendidikan di Tanah Melayu juga telah
membuktikan bahawa, sebelum tanah melayu dijajah oleh pihak Inggeris, sistem
pendidikan pada waktu tersebut sangat mementingkan proses yang berterusan serta
kearah keakhiratan. Namun begitu, setelah didatangi oleh pihak penjajah, sistem
pendidikan tersebut secara perlahan-lahan telah diubah mengikut rentak
pendidikan di Barat.
Trima kasih atas perkongsian yang sangat manfaat.Mohon keizinan untuk dipanjangkan amal jariah ini.
ReplyDeleteThank you for the informasi
ReplyDelete