Falsafah (Philosophy) berasal
dari dua perkataan Yunani iaitu philo dan sophia. Philo
bermakna mencintai dan sophia bermakna kebijaksanaan atau
kehikmahan. Oleh itu, falsafah bermaksud mencintai kebijaksanaan atau
kehikmahan. Mencari kebenaran adalah satu aktiviti penting yang dilakukan oleh
manusia dalam kehidupannya dan kebijaksanaan adalah diperlukan dalam mencari
kebenaran. Justeru, manusia berfalsafah dalam usaha mencari kebenaran. Namun
demikian, aktiviti ini hanya dapat dilakukan dengan beberapa pertimbangan iaitu
seseorang itu perlulah memiliki akal fikiran yang tajam, ilmu pengetahuan yang
mantap dan nilai-nilai yang teguh. Menurut
Kamus Dewan, maksud falsafah ialah pengetahuan tentang pengertian yang dianggap
sebagai ilmu tertinggi atau sebagai dasar kepada ilmu-ilmu lain. Falsafah juga didefinisikan sebagai
kebijaksanaan atau hikmah menggunakan akal fikiran untuk mengetahui kebenaran
yang hakiki.
Dalam Islam, falsafah ditafsirkan kepada hikmah, walaupun konteks hikmah
adalah lebih luas daripada falsafah itu sendiri. Kedudukan hikmah dalam
Al-Quran mempunyai nilai yang lebih tinggi daripada falsafah (Abdul Fatah,
2003). Sayidina Ali Bin Abi Talib r.a pernah berkata “ Hikmah itu ialah sesuatu
yang hilang dan dicari-cari oleh orang yang beriman”. Dari aspek sejarah pula, perkataan
falsafah berasal daripada perkataan Greek (Yunani) Philosophia yang bermaksud
cinta kepada kebijaksanaan, kearifan atau kehikmahan. Pengertian falsafah dikembangkan lagi
oleh tokoh-tokoh falsafah barat dan Islam seperti Socrates, Plato, Aristotle,
Al Kindi, Al Farabi dan sebagainya. Falsafah mempunyai cabang-cabang ilmu yang
utama, iaitu metafizik, epistemologi, aksiologi yang mempunyai etika dan
estetika serta logik.
No comments:
Post a Comment